Ik moet er niet aan denken. Een week zonder mijn computer is voor mij al een lijdensweg. Alsof de hele wereld aan je voorbijtrekt terwijl jij geen flauw idee hebt van waar je bent beland. Ik zou panisch worden als ik wekenlang omringd zou worden door de ongerepte natuur, waar normaal de kieren in het beton slechts onkruid doorlaten. Raoul de Jong durfde dit daarentegen wel.
In 2012 pakte hij zijn wandelschoenen en startte hij zijn wandeltocht. Van Rotterdam naar Antwerpen, van Antwerpen naar zijn vriend in Parijs en van Parijs naar Marseilles, waar zijn moeder woont. Gekkenwerk. Een helletocht die niets anders dan blaren, bloed, spierpijn en huilbuien oplevert, leek mij. De Jong pakte het toch anders aan. Met zijn grenzeloze optimisme stak hij grens na grens over, en alhoewel de schrijver absoluut niet getraind had, doorlopen deed hij. Het leverde De grootsheid van het al op, een boek dat eind vorig jaar verscheen bij De Bezige Bij.
Al is dit boek geen roman, De Jongs schrijfstijl doet denken aan een roman. Het leest snel en weet bondig de situaties waarin De Jong zich in bevindt bloot te leggen. Niet alleen maakt hij de meest bijzondere dingen mee, maar onderweg verandert er langzaamaan iets. De introverte auteur doet er goed aan te ontsnappen aan de stadse kilheid: buiten die steden lijken mensen weer te durven lachen, zijn ze spontaan, vriendelijk. Zijn belevenissen worden ondersteund met de fraaie tekeningen van Elizabeth Tomasetti, die precies bij De Jongs frisse stijl passen.
Dit soort verhalen weten me over het algemeen snel af te schrikken. De Jong komt met de moraal ‘zie hoe mooi het allemaal wel niet is!’ opdraven, en ik vreesde dan ook voor een clichématige uitwerking. Daarin is De Jong echter subtiel. Hij filosofeert op toegankelijke wijze over tijdsgeest en generatieverschillen en laat langzaamaan een ontwikkeling doorschijnen. Eén die op de achtergrond blijft en halverwege het boek langzaamaan naar voren kruipt. Conclusie: de mens is zo slecht niet. Waarom kunnen we niet een beetje liever tegen elkaar doen, ook in de grote stad?
Generatie Y speelt een grote rol in De grootsheid van het al. Er vliegen mooie citaten voorbij:
“Wanneer we jong zijn, geloven we in popsterren en videoclips, wanneer we ouder zijn, geloven we in het journaal. En net als toen we geloofden in de Bijbel, geloven we dat onze sprookjes geen sprookjes zijn. De Bijbel leidde tot onderdrukte seksualiteit, maar van de sprookjes waar we nu in geloven krijgen we burn-outs, asfalt, blokkendozen, vervuiling en kabaal. Misschien kunnen we niet zonder sprookjes, verhalen die zin geven aan ons bestaan.”
Al met al: een boek om vrolijk van te worden. Een kleurrijke aanwinst voor je boekenkast.
Raoul de Jong, De grootsheid van het al. Een hedendaagse odyssee (De Bezige Bij)
Paperback | 288 pag. | ISBN 978 90 234 8320 5
