Formule van La Roux werkt ook op Trouble in Paradise

21-07-2014 14:01

Het is alweer even geleden, maar velen zullen zich het nummer Bulletproof uit 2009 nog wel herinneren. Vijf jaar na het debuutalbum La Roux is het gelijknamige duo terug met een tweede plaat: Trouble in Paradise.

Inderdaad, duo. Bestaande uit zangeres Elly Jackson en producer en componist Ben Langmaid (o.a. Faithless) wil Jackson ook absoluut niet als soloartiest of band worden bestempeld. De twee komen beiden uit Londen en vinden elkaar in het Britse synthpopgeluid uit de jaren 80. Langmaid heeft daarmee zijn passie gevonden in La Roux. Dit in combinatie met de stem en het opvallende androgyne uiterlijk van Jackson maakt het duo La Roux.

Ruimte voor variatie

De jaren 80-invloeden waar Langmaid zich zo in thuisvoelt, zijn ook op deze plaat weer overvloedig terug te vinden. Vooral de soms bijna overdaad aan synthesizers brengen dat gevoel terug. Ook de funky gitaarrifjes en de bijzondere stem van Jackson dragen daar aan bij. Deze elementen zorgen er ook voor dat de plaat op het eerste gehoor erg lijkt op de vorige plaat van het duo. Toch is dat niet per definitie iets negatiefs, met de hoeveelheid synthesizers die er wordt gebruikt is er genoeg ruimte voor variatie. Ontwikkeling zit er misschien niet echt in, maar de plaat blijft vrolijk en dansbaar. Het is een formule die vooralsnog prima werkt.

Bijzondere stem

De stem van Jackson doet op deze plaat soms veel denken aan die van Sia. Een rauw en nasaal geluid dat perfect tussen de heldere synths past. Ook opvallend is dat ze, waar ze ook zeker om bekend staat, vaak haar kopstem gebruikt. De kopstem is toch vooral iets wat mannen vaak gebruiken, denk aan Prince of Freddie Mercury. Er zijn maar weinig vrouwen die zich op deze manier aan hun kopstem wagen.

Een knaller als Bullet Proof staat er niet meer op, maar een nummer als Sexotheque komt er toch zeker in de buurt. Ook Cruel Sexuality en Paradise Is You zijn nummers die blijven hangen. De rest van de plaat laveert om dit niveau heen. Al met al een prima plaat. Dansbaar, een paar hitjes en dat jaren 80-gevoel dat het brengt is stiekem wel erg fijn.