Muziekmoment

02-03-2015 12:56

Komende week staan er weer een paar mooie releases op stapel. In verband met bomen en een bos en het niet meer zien, zet Cedric van der Ploeg in Muziekmoment de beste releases op een rijtje. Omdat Cedric in New York resideert, neemt Ingelise die taak deze keer over. Dit keer: Charlie Winston en Nathalie Prass.

Charlie Winston – Curio City

Charlie-Winston-Curio-City-cover
De Britse Charlie Winston is vooralsnog voornamelijk bekend in Frankrijk. Hoog tijd om daar eens verandering in te brengen. De singer-songwriter brengt met zijn vierde album Curio City namelijk onwijs fijne muziek. Singer-songwriter dekt de lading dan ook niet helemaal: Winston schrijft geen uitgeklede en gevoelige liedjes die na drie keer gaan vervelen. Ondanks dat de basis inderdaad vaak wel een gitaar en/of piano is, kleedt Winston de nummers verder aan met staccato drums, kleine extra gitaarrifjes, hier en daar een subtiele synth en fijne baslijntjes. Sommige nummers doen ergens wat denken aan Seal of Sting, maar dan met een hedendaagser tintje. Curio City wisselt af tussen liedjes die makkelijk mee te zingen zijn tot ‘gewone’ nummers die stuk voor stuk steengoed in elkaar zitten. Op nummers als Say Something, laat hij horen dat hij zijn stem uiterst goed onder controle heeft en naast zijn soulachtige geluid, ook flinke en zuivere uithalen kan maken.

Nathalie Prass – Nathalie Prass

natalie-prass-sb006-cover-art-lo-res-1
De lente zit in de lucht en daar past maar één album perfect bij. Nathalie Prass bracht eind januari haar debuutalbum Nathalie Prass uit. Het is de ideale achtergrondmuziek voor de zon die langzaam en zeker wat vaker door de wolken heen breekt. De in Cleveland geboren 28-jarige zangeres is na heel wat omzwervingen in Nashville beland en heeft een veelbelovend debuutalbum gemaakt. Het beste te omschrijven als Disney-liedjes voor volwassenen. De vele strijkers, blazers en de piano als basis, maken de muziek sprookjesachtig. Gelukkig weet Prass het net voor het cheesy wordt een brutale impuls te geven zodat het een album lang leuk blijft om naar te luisteren. Hier en daar neemt ze de jazzy route, dan gaat ze weer terug naar pop. Maar alle liedjes voelen net zo vertrouwd als je eigen huis.